Een paar maanden geleden kreeg ik opeens de drang om te gaan schrijven. Ik moest mijn gedachten ergens kwijt en papier leek de juiste keuze. Hoewel ik voorheen het liefst anoniem was, deel ik nu graag mijn gedachtegang. Mijn mind heeft iets in mij losgemaakt en ook al schrijf ik nu voornamelijk voor mezelf, misschien prikkel ik wel iets in jou als lezer om over na te denken. Ik denk dat ik het daarom online heb staan. Woorden vloeien eruit en het voelt zoals het moet voelen. Het klikt.
Wat begon met kleine notities naar mezelf, sloeg over naar woorden vol dankbaarheid, naar het manifesteren van gedachten tot de affirmaties over mijn leven. Positive vibes only. Mijn mindset is mindful – het is een level up naar mild kunnen zijn en oordeelloos kunnen luisteren.
Maar schrijven heb ik nooit gedaan, lezen evenmin. Ik durf het dan ook bijna niet hardop te zeggen, maar ik heb nog nooit een boek uitgelezen. Ik zie de letters zweven en dat maakt me benauwd.
Dat brengt me terug naar het kantoor van de juf van groep 3. Avi lezen; een systeem dat meet hoe de leesvaardigheid van het kind is ontwikkeld. Zo werd getimed hoe je een rits aan woorden of stuk tekst hardop las. Ondertussen maakte ze aantekeningen, schreef mee en kraste woorden door met rood als er iets anders stond. Het ging nooit echt goed, en ookal gaf ze me dat gevoel niet, bleef het moeilijk.
Door die setting en de nodige druk heb ik nooit mijn avi 9 gehaald. Mijn ouders hebben om die reden speciaal boekjes moeten aanschaffen wat eigenlijk niet binnen hun budget paste. Elke maand kreeg ik dan een paar boekjes mee om verplicht te lezen thuis. Het werd als ‘spelenderwijs’ weggezet, maar zo speels vond ik het allemaal niet. Zo zat ik dan een half uur starend naar verschillende bladen te kijken terwijl ik aan het dagdromen was over van alles en nog wat. Ik denk dat dat mijn creativiteit en fantasie een boost heeft gegeven – misschien dan toch best speels?
Ik heb dus nooit een goede relatie met leesboeken gehad. Maar nu ik bewust ben van mijn eigen gedachten en mijn gevoel steeds vaker durf te voelen, heb ik nu de ambitie gekregen om mijn eigen verhaal te delen in boekvorm. Gelukkig zijn het nu geen zwevende letters meer ;-).
Zou jij het lezen? Want de titel spookt al een decennium rond in m’n hoofd.
No products in the cart.